Poprawianie urody czy dysmorfofobia? Kiedy lepiej zgłosić się do psychologa niż chirurga plastycznego?

Powiększanie piersi, korekta uszu i powiek, odsysanie tłuszczu… te, jak i inne zabiegi z zakresu chirurgii plastycznej stają się coraz popularniejsze wśród osób w każdym wieku. Poprawianie urody przy pomocy skalpela nie dziwi dzisiaj wiele osób, jednak czasami własny wygląd staje się obsesją, a mankamenty ciała (często urojone) nie pozwalają myśleć o niczym innym. Wtedy pomoże nie chirurg plastyczny, a… psycholog.

Czym jest dysmorfofobia?

smutna kobieta

Dysmorfofobia to zaburzenie psychiczne, które jest coraz częściej diagnozowane w naszym społeczeństwie. Przejawia się ono przekonaniem o własnym nieestetycznym lub wręcz szpetnym wyglądzie. Zazwyczaj nie ma to odzwierciedlenia w rzeczywistości, a wszelkiego rodzaju defekty są nadwyraz wyolbrzymione lub wręcz wymyślone.

Osoba cierpiąca na BBD (Body Dysmorphic Disorder) obsesyjnie myśli o swoim wyglądzie, czuje także przymus wykonywania czynności, które mają wpłynąć pozytywnie na jej atrakcyjność, maskowania defektów urody oraz przeglądania się w lustrze i lustrzanych powierzchniach.

Dysmorfofobii nie należy bagatelizować, ponieważ może ona współistnieć z innymi zaburzeniami i schorzeniami psychicznymi, takimi jak: depresja, fobia społeczna, zaburzenia lękowe, odżywiania, obsesyjno-kompulsywne, a także schizofrenia.

Trudno jednoznacznie określić, jakie mogą być przyczyny dysmorfofobii. Specjaliści doszukują się podłoża: genetycznego, biologicznego, psychologicznego, a także kulturowego i środowiskowego.

Chirurgia plastyczna a dysmorfofobia

Na lekarzach medycyny estetycznej leży bardzo duża odpowiedzialność, by móc poprawnie stwierdzić podejrzenie dysmorfofobii i skierować pacjenta na konsultację psychologiczną bądź psychiatryczną.

Warto zaznaczyć, że przeprowadzenie zabiegu u osoby zaburzonej zazwyczaj nie rozwiązuje jej problemu, może wręcz go pogłębić, ponieważ nawet po wykonaniu operacji w głowie pacjenta dana część ciała nadal nie będzie atrakcyjna. Może także znaleźć on w sobie inne defekty, a dążąc do doskonałego swoim zdaniem wyglądu, istnieje prawdopodobieństwo popadnięcia w uzależnienie od operacji plastycznych. Wtedy to chory będzie decydować się na coraz to inne zabiegi, które jego zdaniem pozwolą pozbyć się kompleksów i osiągnąć idealny wygląd.

Operacja plastyczna a efekty — co warto wiedzieć?

W aspekcie szkodliwości zabiegów plastycznych u osób z dysmorfofobią bardzo ważne jest także zaznaczenie, że w wielu przypadkach oczekiwania pacjentów są zbyt wygórowane w porównaniu z efektami, jakie można osiągnąć nawet przez doświadczonego specjalistę w zakresie chirurgii plastycznej, ponieważ zależne są one od wielu czynników, w tym m.in. budowy anatomicznej pacjenta.

Osoby zdrowe są w stanie to zrozumieć, pacjent z dysmorfofobią może zatracić się w operacjach, chcąc osiągnąć doskonały, niemożliwy efekt za wszelką cenę.

Jakie pytania może zadać chirurg, który podejrzewa dysmorfofobię?

Rozpoznane dysmorfofobii nie jest łatwe, jednak lekarz może zadać kilka pytań, które naprowadzą go na to, czy pacjent może cierpieć na to zaburzenie. Zazwyczaj dotyczą one tego, jakie są motywacje związane z wykonanie operacji, jak bardzo niepokojący jest dany aspekt wyglądu, jak często się o nim myśli, a także czy przekonanie o własnej prezencji powoduje problemy w życiu osobistym bądź zawodowym.

Należy jednak zaznaczyć, że chirurg plastyczny nie ma kompetencji do wydawania diagnozy psychologicznej. Może jedynie odmówić wykonania zabiegu u osoby z podejrzeniem BDD i skierować ją na konsultację do odpowiedniego specjalisty.

Adres i kontakt

Informacje

Realizacja